BEAUTIFUL STRANGER

Αν υπάρχει ένα γράμμα που αντιπροσωπεύει τον καθένα από εμάς,

τότε το δικό του είναι σίγουρα το Α.

Αδιαπραγμάτευτα ειλικρινής.

Αδιαμφισβήτητα παρορμητικός.

Αδιαφιλονίκητα γοητευτικός.

Αλλά πάνω απ' όλα Άνθρωπος.

Ο Άσωτος γιος επιλέγει να μιλήσει για όσα δεν τον πονάνε.

Τον γνώριζα ελάχιστα. Είχα αρχίσει να παρακολουθώ το ιστολόγιό του λίγες εβδομάδες, πριν αποφασίσω να του προτείνω αυτή τη συνέντευξη. Είχα στο μυαλό μου έναν ευφυή έφηβο. Ένα τυπάκι που διαμαρτύρεται έντονα για την κατάντια της αγαπημένης του Αθήνας και που γουστάρει να αφουγκράζεται τα προβλήματα των ανθρώπων, είτε τους γνωρίζει, είτε όχι. Έναν πιτσιρικά που μετατρέπει αυτά που βλέπει σε συναισθήματα και που ελπίζει, όταν μεγαλώσει, να γίνουν όλα καλύτερα. Και μπορεί ο Άσωτος γιος να είναι άντρας, κι όχι το πιτσιρίκι που φανταζόμουν εγώ, αλλά εξακολουθεί να θέλει, όταν μεγαλώσει, να γίνουν όλα καλύτερα...

Έχεις στη διάθεσή σου δύο λέξεις για κάθε γράμμα του αλφάβητου. Θα επιλέγεις μία και θα σου διατυπώνω την ερώτησή μου. Ξεκινάμε... (σ.σ. οι απαντήσεις που επέλεξε ο Άσωτος γιος εμφανίζονται με διαφορετικό χρώμα)

ΑΝΤΙΟ / ΑΦΙΕΡΩΣΗ

Σε συγκινεί η εικόνα του πλοίου που απομακρύνεται, ενώ εσύ παρακολουθείς από ψηλά το λιμάνι να ξεμακραίνει;

Με συγκινεί. Ναι... Πάντα με συγκινούν τα πλοία και τα τραίνα, όταν φεύγουν. Είναι λίγο σαν σινεμά όλο αυτό. Κόσμος πάει, έρχεται, φεύγει... Εραστές που αποχαιρετιούνται βιαστικά, φοιτητές που τρέχουν να προλάβουν...

Ποιος αποχωρισμός προκαλεί το μεγαλύτερο πόνο;

Μόνο ο θάνατος. Ο χωρισμός που διαρκεί για πάντα. Κανένας άλλος.

ΒΑΡΙΕΜΑΙ / ΒΑΡΟΣ

Τι θα μπορούσε να σε κάνει να χάσεις το ενδιαφέρον σου σε μία σχέση;

Να σταματήσω να θαυμάζω τον άλλο ή να μου πει ψέματα. Εκεί το χάνω εντελώς. Δεν το 'χω...

Προτιμάς να φεύγεις όσο ακόμα υπάρχουν μικρές αμυχές ή ρισκάρεις να το παλέψεις με κίνδυνο να ματώσουν οι πληγές σου;

Εξαρτάται. Αν το τέλος είναι κοντά και βλέπεις ότι δεν αξίζει, φεύγεις. Άλλωστε, ποιος έχει χρόνο για άλλο πόνο; Αν αξίζει, πολεμάς μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός σου, που λένε.

ΓΛΑΣΤΡΑ / ΓΥΝΑΙΚΑ

Τελικά, οι γυναίκες μπορούν να είναι φίλες μεταξύ τους;

Πιστεύω ότι κάποιες γυναίκες μπορούν. Η φιλία δεν είναι θέμα φίλου, αλλά ανθρώπου τελικά.

Ο ανταγωνισμός που, πολύ συχνά, παρατηρείται, μπορεί να εξελίξει μία γυναικεία φιλία ή, πιστεύεις πως, την καταδικάζει;

Θεωρώ πως κάθε μορφή ανταγωνισμού σε πάει πίσω. Και καταδικάζει τη φιλία.

ΔΥΑΡΙ / ΔΕΥΤΕΡΟΣ

Πώς σου φαίνεται η ιδέα της συγκατοίκησης;

Τώρα πια, που συγκατοικώ δύο χρόνια και βάλε, έχω ανάμικτα συναισθήματα. Κάποιες φορές κι οι δύο πνιγόμαστε. Θέλουμε τους χώρους μας. Αλλά υπάρχουν και στιγμές που δεν τις αλλάζεις με τίποτα. Χαρά, ασφάλεια, συνήθεια, μοίρασμα... Όλα ωραία! Ειδικά, αν πρόκειται για σπίτι μεγαλύτερο από τεσσάρι, όλα είναι πιο άνετα. Δε νομίζω να το ξανακάνω πάντως.

Συγκατοικείς με φίλο ή με τη σχέση σου;

Με τη σχέση μου.

Τι είναι αυτό που δεν αντέχεις να μοιράζεσαι;

Όλα αντέχω να τα μοιραστώ. Απλώς κάποιες στιγμές θες να είσαι απόλυτα μόνος στο σπίτι, να βάλεις τέρμα τη μουσική και να κάνεις ό,τι γουστάρεις. Κάθε ένας έχει ανάγκη τις πολύ προσωπικές στιγμές-ανάσες του.

ΕΜΠΝΕΥΣΗ / ΕΛΠΙΔΑ

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία;

Ναι, αλλά να ξέρεις ότι είναι και ο χειρότερος σύμβουλος.

Δηλαδή;

Μπορεί να ελπίζεις να γυρίσει ο άνθρωπος που αγαπάς και να χάσεις το χρόνο σου περιμένοντας άδικα.

Σωστά.

ΖΑΡΙ / ΖΟΡΟ

Το φλερτ έχει χαθεί τελικά;

Όχι, καθόλου. Εγώ, αν ήμουν μόνος, θα φλέρταρα συνεχώς. Το φλέρτ είναι οξυγόνο. Απλώς, ειδικά τα νέα παιδιά τα έχουν λίγο χαμένα στα διάφορα μπαρ. Έχουν άδειο βλέμμα, κοιτάζουν το υπερπέραν και δεν ξέρουν να πουν ούτε ένα γεια. Τελικά, επιστρέφουν μόνα στο σπίτι τα ξημερώματα και τσατάρουν ή κάνουν cyber.

Υπάρχουν, άραγε, μαχητικοί και συνάμα ρομαντικοί άντρες σαν τον -Αντόνιο Μπαντέρας- Ζορό;

Εννοείται! Μιλάς με έναν από αυτούς. (γελάει)

ΗΛΙΚΙΑ / ΗΡΩΑΣ

Ποιες πράξεις θα χαρακτήριζες ηρωικές;

Κάθε πράξη που μας κάνει και υπερβαίνουμε τον εαυτό μας, εκεί που νομίζουμε πως δεν έχουμε άλλη αντοχή, είναι μία μικρή ηρωική πράξη. Όπως, επίσης, κάθε πράξη που έχει ως παρονομαστή την αυτοθυσία. Κάτι πολύ σπάνιο σήμερα.

Οι ήρωες γουστάρουν που τους αποκαλούν έτσι;

Δεν το ξέρουν εκείνη τη στιγμή. Οι πραγματικοί ήρωες αδιαφορούν για το πως θα τους αποκαλέσουν.

ΘΑΛΑΣΣΑ / ΘΑΝΑΤΟΣ

(σ.σ. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο Άσωτος γιος βιαζόταν και μου έλεγε κάποιες φορές τρεις επιλεγμένες λέξεις μαζί. Όταν έφτασε η ώρα του θήτα, έπρεπε να επιβεβαιώσω την απάντηση που είχα πάρει νωρίτερα. Το μεταφέρω ακριβώς όπως γράφτηκε.)

Θάνατος;

Λύπη. Μόνο αυτό. Λύπη και... λείπει. Δε θέλω να γράψω τίποτε άλλο για αυτή τη λέξη. Έχω χάσει πατέρα και φίλο-αδερφό. Με συγχωρείς...

ΙΣΤΟΡΙΑ / INTERNET

Κατά ποιον τρόπο επέδρασε στη ζωή σου;

Το διαδίκτυο είναι κόλαση και παράδεισος. Αν γίνει σημείο αναφοράς στη ζωή σου, ίσως, είναι πρόβλημα. Στη δική μου έχει επιδράσει. Έχει αλλάξει κάποιες φιλίες μου.

Κ

Κάτι δικό σου... Σου θυμίζει κάτι;

Δηλαδή; Κάτι δικό μου;

Είναι η βασική ετικέτα στο blog σου. Θέλω, λοιπόν, να πεις σε όσους σε διαβάζουν... κάτι σικό σου. Κάτι που δε γνωρίζουν για εσένα.

Ό,τι πρέπει να μάθουν για εμένα, το διαβάζουν μέσα από τις αναρτήσεις μου. Δεν έχω να πω κάτι άλλο.

ΛΕΥΚΟ / ΛΕΡΩΜΕΝΟ

Ποιο χρώμα θα είχαν τα όνειρά σου, αν μας τα ζωγράφιζες;

Το μπλε της θάλασσας.

Να υποθέσω πως είναι και το αγαπημένο σου;

Ναι.

ΜΗΧΑΝΗ / ΜΑΝΙΤΑΡΙ

Τώρα τελευταία μπερδεύουμε τους gay με τους metrosexual. Πώς σου φαίνεται η εικόνα ενός αποτριχωμένου άντρα από την κορυφή έως τα νύχια;

Μου φαίνεται χάλια! Εγώ τους λέω happy trimmers, παραφράζοντας ένα ωραίο κομμάτι που λέει: "I' m a happy dreamer, I believe in love..." (γέλια)

Μήπως έτσι χάνεται το μέτρο;

Δεν υπάρχει μέτρο στα νέα παιδιά.

 
ΝΟΤΑ / ΝΕΡΟ

Μία άδεια θέση στο κρεβάτι, ευτυχώς ακόμα ζεστή, ένα λουλούδι και ένα σημείωμα. Ποιες θα ήταν οι ιδανικές λέξεις για να περιγράψεις τον Άσωτο τις στιγμές που δεν τις κοινοποιεί, αλλά τις χαρίζει σε έναν άνθρωπο;

Ένα σημείωμα. Έτσι ξαφνικά. Κάπου κρυμμένο, με δύο αράδες και δικές μας λέξεις με κώδικα.

ΞΕΝΕΡΩΝΩ / ΞΥΡΑΦΙ

Έχεις σκεφτεί ποια συναισθήματα μπορεί να κυριαρχούν για να αποφασίσει κάποιος να αυτοκτονήσει;

Μόνο ένα. Η αφέλεια. Το θεωρώ αφελές να αυτοκτονείς και να μην παλεύεις. Εκτός αν είσαι υπό την επήρεια ουσιών. Δε δέχομαι την αυτοκτονία, ειδικά, από τα νέα παιδιά. Το θεωρώ βλακεία.

Δειλία το θεωρείς;

Ναι. Απόλυτη.

ΟΣΤΡΑΚΟ / ΟΜΟΡΦΙΑ

Θα σε χαρακτήριζες εσωστρεφή ή έξω καρδιά τύπο;

Δίνω την εικόνα ενός ανθρώπου πολύ "έξω καρδιά", αλλά είμαι πολύ εσωστρεφής.

Είσαι κυκλοθυμικός;

Όχι, δεν είμαι κυκλοθυμικός. Μάλλον τετραγωνοθυμικός είμαι! (γελάει) Αλλά κυκλοθυμικός δεν είμαι σίγουρα.

ΠΑΙΧΝΙΔΙ / ΠΟΤΟ

Ουσίες κι οινοπμεύματα! Εμπειρίες;

Είμαι εναντίον κάθε ουσίας. Μπορεί και να είμαι ο μοναδικός Έλληνας που δεν έχει δοκιμάσει ποτέ τίποτα. Από πλευράς οινοπνεύματος, προτιμώ βότκα σκέτη. Αυτή με έχει συνοδέψει στις πιο ωραίες εμπειρίες μου.

Καπνίζεις;

Όχι. Το θεωρώ βαρύ ναρκωτικό. Και το εννοώ...

ΡΑΝΤΕΒΟΥ / ΡΗΜΑΖΩ

Ποια άποψη έχεις σχηματίσει για τα ραντεβού στα τυφλά;

Μπορεί να σε φέρουν αντιμέτωπο με τον πιο κακό εφιάλτη. Ποτέ δεν ήμουν φαν, όσο ήμουν ελεύθερος. Και όταν υπέφερα από καύλες, τα "έδινα", αλλά πάντα σε απόσταση αναπνοής από τα μέρη μου για να φεύγω γρήγορα και να μην ταλαιπωρούμαι. (γελάει)

ΣΤΕΡΕΥΩ / ΣΑΚΑΤΗΣ

Ποιος είναι ο πραγματικός σακάτης;

Ο ψεύτης ο άνθρωπος. Κι αυτός που δε μπορεί να αγαπήσει.

ΤΗΛΕΦΩΝΟ / ΤΙΑΡΑ

Λάμψη και φως! Απέχεις συνειδητά ή ικανοποιείς το ψώνιο σου; Σου αρέσει να ασχολούνται μαζί σου;

Ναι, μου αρέσει. Σε φυσιολογικά επίπεδα. Όλοι είμαστε λίγο ψωνάρες από τη στιγμή που έχουμε blog.

ΥΨΟΣ / ΥΦΟΣ

Τι είκονες σου δημιουργούν οι υψωμένες φωνές;

(ξεφυσάει αγανακτισμένος) Τις σιχαίνομαι! Όταν κάποιος υψώσει τη φωνή του, θέλω να του ρίξω σφαλιάρα.

Ποια η σχέση σου με τη βία;

Είμαι εναντίον της βίας, αλλά κάποιοι τύποι σε βγάζουν από τα ρούχα σου και θες να ρίξεις σφαλιάρα. Σε βουλευτές, σε πρώην γκόμενους που δε σε χαιρετάνε στα μπαρ, στην κυρία που σου παίρνει τη σειρά στην τράπεζα...

ΦΙΛΟΙ / ΦΟΒΟΙ

Ικανοποιημένος; Νιώθεις τυχερός;

Νιώθω τυχερός, αλλά δεν είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Υπάρχει φίλος που με έχει απογοητεύσει πάρα πολύ. Και σου μιλάω για φίλο είκοσι χρόνων. Γενικά, όμως, νιώθω τυχερός, αφού οι περισσότερες φιλίες μου ξεκίνησαν πριν από δεκαπέντε χρόνια.

Έχω την αίσθηση πως άνθρωποι που έχουν καλή προσωπική ζωή δε στέκονται ιδιαιτέρως τυχεροί στις φιλίες τους. Φυσικά, ισχύει και το αντίστροφο. Συμφωνείς;

Μπορεί και να ισχύει. Αλλά ξέρεις κάτι; Ο πραγματικός φίλος δε θα ζηλέψει. Θα χαρεί με την προσωπική σου ζωή.

ΧΑΣΤΟΥΚΙ / ΧΙΟΥΜΟΡ

Χαμογελάτε, είναι μεταδοτικό ή χαμογελάτε, γιατί χανόμαστε;

Χαμογελάτε, γιατί  χανόμαστε. Δεν είναι μεταδοτικό. Στη σύγχρονη Αθήνα, αν χαμογελάσεις, θα σε πάρουν στην καλύτερη για ναρκομανή.

Είσαι δύσκολος στο να γελάσεις;

Όχι. Γελάω συνέχεια. Μου αρέσει. Γελάω πολύ.

ΨΕΜΑΤΑ / ΨΗΝΩ

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου παιδικός ήρωας;

Αστερίξ και Οβελίξ.

Και το αγαπημένο σου παραμύθι;

Ο μικρός πρίγκιπας. Σίγουρα!

Ω

Ώρα να ξαναγυρίσουμε πίσω, να θυμηθείς όλες τις λέξεις που απέρριψες και να μου πεις μία από όλες.

Το ΝΕΡΟ.

Τους φίλους τους διαλέγεις, τους συγγενείς τους δέχεσαι. Τελικά, το αίμα γίνεται νερό; Και ακόμα πιο ενδιαφέρουσα θα ήταν η άποψή σου, αν αντιστρέφαμε τις λέξεις...

Όχι, το αίμα δε γίνεται νερό. Το πιστεύω. Αλλά η πραγματική μας οικογένεια είναι οι φίλοι μας.

CINE...MAN!

Με 5 ιστολόγια, διαφορετικής θεματολογίας το καθένα,

με 16 βραβεία στο ενεργητικό του και

με ακόρεστο πάθος για όσα κάνει,

οι συστάσεις δεν έχουν νόημα.

Ο Leviathan ή, κατά κόσμον,

Σοφοκλής Μαργαρίτης μόνο για εσάς!

"Νιώθω πως με τους αναγνώστες μου

έχω μία δεύτερη οικογένεια."

Συνήθως οι bloggers παραμένουν ανώνυμοι. Εσύ, αντιθέτως, αναφέρεις το όνομα και το επίθετό σου, δείχνεις φωτογραφίες σου και μιλάς ανοιχτά για τον εαυτό σου. Πώς αποφάσισες να ακολουθήσεις αυτή την οδό, ξεκινώντας την πορεία σου ως ιστολόγου;

Δε το σκέφτηκα ιδιαίτερα. Ξεκίνησα το blog, ενώ είχα στο μυαλό μου ένα είδος ημερολογίου, όπου φυσικά θα παρουσιάζω και όλα αυτά που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Μερικές φορές ειναι πιο εύκολο να λες για τον εαυτό σου γνωρίζοντας πως σε διαβάζουν "άγνωστοι", οπότε δε περιορίστηκα. Όσο για τις φωτογραφίες, μ' αρέσει η αμεσότητα. Τα blogs, που ο ιδιοκτήτης έχει φωτογραφία του για avatar, με ελκύουν πιο πολύ. Πέρα φυσικά από τη θεματολογία τους.

Μιας και αναφέρθηκες στους αγνώστους, θα ήθελα να σταθούμε λίγο σε εσένα. Αν όλοι όσοι σε διαβάζουν -που δεν είναι και λίγοι- ήθελαν να γνωρίσουν καλύτερα το Σοφοκλή, τι θα έλεγες για να "σπάσουν" οι οθόνες;

Είμαι όλα αυτά που προβάλλω και γράφω. Δεν έχω κρύψει τις "μανίες" μου, ούτε και τα συναισθήματά μου. Πιστεύω πως όποιος έχει διαβάσει με λίγη προσοχή τα ημερολογιά μου, έχει καταλάβει συνολικά το ποιος είμαι. Οπότε δε ξέρω αν θα είχα να προσθέσω κάτι, αν θα ήταν ανάγκη να το κάνω.

Σοφοκλή, ήσουν καλός μαθητής; Σπούδασες; Με τι ονειρευόσουν να ασχοληθείς;

Ήμουν πολύ καλός μαθητής. Αριστούχος, παραστάτης κ.τ.λ., απλά γιατί ήθελα να είμαι συνεπής. Πέρασα στην Ιατρική της Θεσσαλονίκης. Δε θα έλεγα πως ήταν πολύ δικό μου όνειρο. Συνέχισα να είμαι συνεπής και ως φοιτητής. Το διάβασμα, όμως, είχε αρχίσει να με κουράζει. Έτσι, ενώ τελείωσα κανονικά με τις παρακολουθήσεις των 6 χρόνων της σχολής, κόλλησα σε κάποια μαθήματα του πτυχίου. Και, δυστυχώς, με τον καιρό έχασα το ενδιαφέρον μου. Έγινε αυτό που λέμε... "ό,τι αφήνεις, σε αφήνει". Νομίζω πως πάντα σκεφτόμουν πως το ιδανικό είναι να κάνω κάτι που θα σχετίζεται με τον κινηματογράφο. Να γράφω τη γνώμη μου για τις ταινίες που βλέπω. Χαίρομαι που το κάνω πια, έστω, και ερασιτεχνικά.

Αναμφίβολα, ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής σου είναι ο κινηματογράφος. Θέλω να μου περιγράψεις την έλξη που ασκεί στην καθημερινότητά σου η συγκεκριμένη μορφή της έβδομης τέχνης.

Τεράστια έλξη. Ο κινηματογράφος είναι μια από τις μεγαλύτερες αγάπες μου. Με μαγεύει, με ενθουσιάζει, με προβληματίζει, με γεμίζει με αμέτρητα συναισθήματα. Φυσικά, διαβάζω για νέες ταινίες, ενημερώνομαι, βλέπω κάθε καινούριο trailer που κυκλοφορεί. Και αυτά γίνονται κάθε μέρα. Τι καλύτερο από το να χάνεσαι μέσα στις εικόνες μιας ταινίας, πάντα σε μια σκοτεινή αίθουσα!

Εξίσου μαγευτικό είναι κάτι άλλο. Στο Director's Cut συνεργάζεσαι με το Γιάννη Β. Μίλησε μας λίγο για αυτό το δέσιμο. Ποια η σχέση σας; Πόσο εύκολο είναι να είσαι διαδικτυακό ντουέτο και να επιτυγχάνεται το επιθυμητό αποτέλεσμα, όταν δεν αποφασίζεις μόνο εσύ;

Η σχέση μας είναι φιλική. Ο Γιάννης είναι πολύ μικρός και μου είχε κάνει εντύπωση η ωριμότητά του και η ολοκληρωμένη σκέψη του. Με το Γιάννη συνεργαζόμασταν στην αρχή του blog. Φυσικά, τον έχω αφήσει ως συνεργάτη, ώστε όποτε θελήσει, να μπορέσει να επιστρέψει. Η σχέση μας ήταν αρμονικότατη. Είχε τύχει πολλές φορές, μάλιστα, να γράψουμε κριτική για την ίδια ταινία και στις περισσότερες περιπτώσεις δε συμφωνούσαμε καθόλου. Όταν υπάρχει καλή διάθεση και δε θέλεις να υποδείξεις στον άλλο τίποτε, πιστεψέ με, όλα είναι πανεύκολα. Δυστυχώς, εδώ και πολύ καιρό γράφω μόνο εγώ και ο λόγος του σίγουρα μου έχει λείψει.

Εύχομαι κάποια στιγμή να επανέλθει. 

Και εγώ το εύχομαι! 

Σοφοκλή, έχεις αποπειραθεί ποτέ να σκηνοθετήσεις; Από το λίγο που σε γνωρίζω, θεωρώ πως θα ήσουν καλός. Και για να είμαι πιο ακριβής, θεωρώ πως έχεις μερικά βασικά θετικά στοιχεία για να δώσεις σε μία τέτοια προσπάθεια.

Δεν έχω σκεφτεί τη σκηνοθεσία ποτέ. Άσε που το βρίσκω και πολύ δύσκολο, να κάνεις μια τέτοια αρχή. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως ό,τι κι αν διαβάσω, ό,τι κι αν γράψω, το μετατρέπω στο μυαλό μου αυτομάτως σε εικόνες.

Το ξέρεις ότι αυτό λείπει από πολλούς σκηνοθέτες. Οπότε, εμένα τουλάχιστον, μου φαίνεται ως μία καλή αρχή!

Λες, ε; Ποτέ δε ξέρεις λοιπόν!

 

"Μου αρέσει η αμεσότητα."

Και μιας και μιλάμε για γραφή και εικόνα, με περνάς στο δεύτερο στάδιο της παρουσίας σου. Να σημειώσω για όσους μας διαβάζουν πως η αναφορά στα ιστολόγιά σου είναι τυχαία.

Πες μου λίγα λόγια για το βαμπιρικό σου μυθιστόρημα. Και δε θέλω να μου πεις την πλοκή, μιας και υπάρχουν πολλοί αναγνώστες που πρέπει να το διαβάσουν. Θέλω να μάθω για την ιδέα. Για την ανάγκη. Και για το είδος, που ομολογουμένως είναι πιασάρικο, αλλά και δύσκολο.

Είναι πολύ αστείο το πως έφτιαξα το Through Hell. Ήθελα να κάνω ένα blog που να λέγεται έτσι. Απλώς αυτό. Κατόπιν, σκέφτηκα πως σ' αυτό θα ήταν ταιριαστό να γράφω σκοτεινές ιστορίες. Η αρχική ιδέα ήταν να είναι αυτοτελής η κάθε ιστορία και μικρή σε μέγεθος. Έτσι, έγραψα το "Τελευταίος" (σ.σ. αυτός είναι ο τίτλος του πρώτου κεφαλαίου). Ο πρωταγωνιστής μπορεί να είναι βρικόλακας, αλλά το θέμα του κομματιού ήταν η μοναξιά. Το έναυσμα ήταν τελείως αυτοβιογραφικό. Μέσα στην ίδια μέρα είχα κιόλας σκεφτεί πως θα εξελιχθεί η ιστορία και πως θα τελειώσει. Τελικά, για μένα το γράψιμο είναι λυτρωτικό. Σε μία περίεργη περίοδο με ταξίδεψε, με έκανε να ξεχαστώ. Το ότι ασχολήθηκα με βρικόλακες έχει να κάνει με το ότι λατρεύω το θέμα αυτό. Κρύβει μέσα του την αθανασία.

Αυτό έχει να κάνει με το φόβο του θανάτου ή με το διφορούμενο χαρακτήρα της αθανασίας; Και λέγοντας διφορούμενο, εννοώ αυτόν τον απίστευτο συνδυασμό του να ζεις για πάντα και, ταυτόχρονα, να βλέπεις όσους αγαπάς να γερνούν και να πεθαίνουν.

Προσωπικά, ο θάνατος είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου, μάλλον γι' αυτό. Κατάλοιπο των παιδικών μου χρόνων. Για τους ήρωες της ιστορίας μου, όμως, είχε πολύ ενδιαφέρον να περιγράψω το πώς διαχειρίζονται την αθανασία τους. Τις επιλογές τους.

Απ' όσα διάβασα, πιστεύω πως η πρώτη σου συγγραφική απόπειρα στέφθηκε με επιτυχία. Εσύ τι εισέπραξες μετά το τέλος της ιστορίας της Έλενας και του Μάρκου;

Απόπειρα, καλά το είπες! Να 'σαι καλά. Μου λείπει η διαδικασία του γραψίματος. Είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ. Μου έχει κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση το πώς με οδηγούσε η ίδια η ιστορία στη συνέχεια της. Νιώθω χαρούμενος με το αποτέλεσμα. Και η χαρά μου μεγαλώνει ξέροντας πως συνεπήρε και κάποιους ακόμη, πέρα από μένα.

Να περιμένουμε κάτι καινούργιο στο μέλλον; Όλοι οι αναγνώστες σου το θέλουν!

Σίγουρα θα γράψω κάτι καινούριο. Έχω σκεφτεί το γενικότερο θέμα. Απλά δε νιώθω ακόμη έτοιμος να το ξεκινήσω. Σύντομα όμως...

Ποια είναι η σχέση σου με τους 320 αναγνώστες σου;

Κατά βάση ιντερνετική. Ελάχιστους γνωρίζω προσωπικά. Νιώθω, όμως, πως έχω μια δεύτερη οικογένεια. Τους νιώθω κάτι σα φίλους μου που μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα πάντα. Εντάξει... Σχεδόν τα πάντα.

Τι ήταν ο Leviathan;

Leviathan. Μυθικό θαλάσσιο τέρας. Φύλακας της πύλης της Ατλαντίδας σε ταινία κινουμένων σχεδίων της αγαπημένης μου Disney. Μου άρεσε εξαρχής σαν όνομα. Σκοτεινό, επικό, περίεργο. Το χρησιμοποιούσα γενικά στο Internet. Σε forums, e-mails κ.τ.λ. Όταν είπα να κάνω blog, δε σκέφτηκα τίποτε άλλο, είτε για όνομα του blog, είτε για ψευδώνυμο.

5 Ιανουαρίου 2008. Ευχήθηκες καλή χρονιά και παρουσιάστηκες για πρώτη φορά στον κόσμο των ιστολογίων. Πώς νιώθεις 4 χρόνια μετά;

Νιώθω απίστευτα καλά! Τα blogs για μένα είναι μια όαση. Εκφράζομαι μέσα από αυτά. Και πλέον δημιουργώ. Ψάχνω νέα πράγματα για να μη τα αφήνω στάσιμα. Είναι μέρος της ζωής μου πια. Δεν είναι τυχαίος και ο αριθμός των ιστολογίων μου...

Αλήθεια, πόσα βραβεία-διακρίσεις έχουν κερδίσει τα blogs σου;

16... Και χαίρομαι πολύ γι' αυτό. Η ανταλλαγή βραβείων είναι κάτι που συνηθίζεται μεταξύ των bloggers. Και μόνο που κάποιος σε σκέφτηκε έχει μεγάλη αξία για μένα! Τους ευχαριστώ πολύ όλους.

Ποια είναι η σχέση σου με τη μουσική;

Η καλύτερη! Η μουσική είναι μόνιμα παρούσα στη ζωή μου. Ακούω συνέχεια, παθιάζομαι, ψάχνω συνεχώς νέες μουσικές. Νομίζω πως μέσα μου σχεδόν πάντα σιγοτραγουδάω κάποιο κομμάτι. Όνειρό μου... Μια ραδιοφωνική εκπομπή, αλλά πού χρόνος...

Κάτι μου λέει ότι σε λίγα χρόνια θα το έχεις κάνει κι αυτό!

Με 120 αναρτήσεις που αναφέρονται στην ξένη μουσική και μόλις 20 "αφιερώσεις" στα ελληνικά είδη, θα ήταν ανώφελο να σε ρωτήσω τι προτιμάς. Ποια ελληνικά τραγούδια, όμως, θα ακούσεις κατ' επιλογή;

Ελληνικά τραγούδια, πλέον, δεν ακούω καθόλου. Και αν άκουγα κάποια στιγμή, θα ήταν Κότσιρας, Αρβανιτάκη, Τσαλιγοπούλου. Έντεχνο δηλαδή. Τα τελευταία 5 χρόνια ακούω μόνο symphonic power metal και, φυσικά, κινηματογραφικά soundtracks.

"Για μένα τα blogs είναι μία όαση."

Τι σε οδήγησε στη δημιουργία του καταλόγου-ιστολογίου;

Είναι πολύ δύσκολη εποχή για την αγορά. Οπότε είπα να κάνω κάτι που θα προβάλλει το μαγαζί μας, ειδικά όταν σπανίζουν καταστήματα που να συνδυάζουν χαμηλές τιμές και, όσο γίνεται περισσότερο, προσεγμένη κατασκευή. Και όλα αυτά, ενώ αγαπάς τη δουλειά σου.

Ποια είναι η κατάσταση της αγοράς στην Καβάλα αυτή τη στιγμή; Παρατηρείται κι εκεί το φαινόμενο των πολλών κλειστών επιχειρήσεων ή λόγω της συσπείρωσης και του ενδιαφέροντος για την τοπική αγορά, καταφέρνετε και αντιμετωπίζετε την οικονομική κρίση;

Η κατάσταση ειναι τραγική. Η αγορά έχει ερημώσει. Στον πιο εμπορικό δρόμο σχεδόν τα μισά μαγαζιά έχουν κλείσει... Όμως η προσπάθεια δε σταματά ποτέ.

Πλησιάζοντας προς το τέλος, θέλω να βάλεις τα αισιόδοξά σου και να μου πεις τι θα ήθελες από το αύριο.

Υγεία πάνω απ' όλα, γιατί μας τα χάλασε τώρα τελευταία. Αγάπη, ηρεμία και ο μικρός μου ανιψιός να είναι πάντα χαρούμενος. Τέλος, εύχομαι να πάει καλά κάτι νέο που θα ξεκινήσει σύντομα...

Σοφοκλή, νιώθεις γεμάτος αυτή την περίοδο;

Ναι. Νομίζω πως τα τελευταία χρόνια έχω βρει τα πράγματα και τα πρόσωπα που με γεμίζουν. Η καθημερινότητά μου ειναι γεμάτη, ευχάριστα γεμάτη με ασχολίες και συναισθήματα.

Κι εύχομαι έτσι να παραμείνουν. Πρόσωπα και πράγματα... Όλα όσα μας τροφοδοτούν με συναισθήματα και είναι ικανά να τα μετατρέψουν σε ενέργεια και σκέψη, εύχομαι να τα έχεις.

Σοφοκλή, σε ευχαριστώ πολύ που δέχτηκες να είσαι το πειραματόζωο σε αυτή την προσπάθεια. Ελπίζω να πέρασες όμορφα.

Πέρασα πραγματικά υπέροχα! Εγώ σε ευχαριστώ πολύ για τη τιμή που μου έκανες!! Να 'σαι καλά!

Τα υπόλοιπα ιστολόγια του Σοφοκλή είναι τα: Director's Cut, Through Hell, e-margaritis και Ένα τραγούδι ακόμα.