CINE...MAN!

Με 5 ιστολόγια, διαφορετικής θεματολογίας το καθένα,

με 16 βραβεία στο ενεργητικό του και

με ακόρεστο πάθος για όσα κάνει,

οι συστάσεις δεν έχουν νόημα.

Ο Leviathan ή, κατά κόσμον,

Σοφοκλής Μαργαρίτης μόνο για εσάς!

"Νιώθω πως με τους αναγνώστες μου

έχω μία δεύτερη οικογένεια."

Συνήθως οι bloggers παραμένουν ανώνυμοι. Εσύ, αντιθέτως, αναφέρεις το όνομα και το επίθετό σου, δείχνεις φωτογραφίες σου και μιλάς ανοιχτά για τον εαυτό σου. Πώς αποφάσισες να ακολουθήσεις αυτή την οδό, ξεκινώντας την πορεία σου ως ιστολόγου;

Δε το σκέφτηκα ιδιαίτερα. Ξεκίνησα το blog, ενώ είχα στο μυαλό μου ένα είδος ημερολογίου, όπου φυσικά θα παρουσιάζω και όλα αυτά που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Μερικές φορές ειναι πιο εύκολο να λες για τον εαυτό σου γνωρίζοντας πως σε διαβάζουν "άγνωστοι", οπότε δε περιορίστηκα. Όσο για τις φωτογραφίες, μ' αρέσει η αμεσότητα. Τα blogs, που ο ιδιοκτήτης έχει φωτογραφία του για avatar, με ελκύουν πιο πολύ. Πέρα φυσικά από τη θεματολογία τους.

Μιας και αναφέρθηκες στους αγνώστους, θα ήθελα να σταθούμε λίγο σε εσένα. Αν όλοι όσοι σε διαβάζουν -που δεν είναι και λίγοι- ήθελαν να γνωρίσουν καλύτερα το Σοφοκλή, τι θα έλεγες για να "σπάσουν" οι οθόνες;

Είμαι όλα αυτά που προβάλλω και γράφω. Δεν έχω κρύψει τις "μανίες" μου, ούτε και τα συναισθήματά μου. Πιστεύω πως όποιος έχει διαβάσει με λίγη προσοχή τα ημερολογιά μου, έχει καταλάβει συνολικά το ποιος είμαι. Οπότε δε ξέρω αν θα είχα να προσθέσω κάτι, αν θα ήταν ανάγκη να το κάνω.

Σοφοκλή, ήσουν καλός μαθητής; Σπούδασες; Με τι ονειρευόσουν να ασχοληθείς;

Ήμουν πολύ καλός μαθητής. Αριστούχος, παραστάτης κ.τ.λ., απλά γιατί ήθελα να είμαι συνεπής. Πέρασα στην Ιατρική της Θεσσαλονίκης. Δε θα έλεγα πως ήταν πολύ δικό μου όνειρο. Συνέχισα να είμαι συνεπής και ως φοιτητής. Το διάβασμα, όμως, είχε αρχίσει να με κουράζει. Έτσι, ενώ τελείωσα κανονικά με τις παρακολουθήσεις των 6 χρόνων της σχολής, κόλλησα σε κάποια μαθήματα του πτυχίου. Και, δυστυχώς, με τον καιρό έχασα το ενδιαφέρον μου. Έγινε αυτό που λέμε... "ό,τι αφήνεις, σε αφήνει". Νομίζω πως πάντα σκεφτόμουν πως το ιδανικό είναι να κάνω κάτι που θα σχετίζεται με τον κινηματογράφο. Να γράφω τη γνώμη μου για τις ταινίες που βλέπω. Χαίρομαι που το κάνω πια, έστω, και ερασιτεχνικά.

Αναμφίβολα, ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής σου είναι ο κινηματογράφος. Θέλω να μου περιγράψεις την έλξη που ασκεί στην καθημερινότητά σου η συγκεκριμένη μορφή της έβδομης τέχνης.

Τεράστια έλξη. Ο κινηματογράφος είναι μια από τις μεγαλύτερες αγάπες μου. Με μαγεύει, με ενθουσιάζει, με προβληματίζει, με γεμίζει με αμέτρητα συναισθήματα. Φυσικά, διαβάζω για νέες ταινίες, ενημερώνομαι, βλέπω κάθε καινούριο trailer που κυκλοφορεί. Και αυτά γίνονται κάθε μέρα. Τι καλύτερο από το να χάνεσαι μέσα στις εικόνες μιας ταινίας, πάντα σε μια σκοτεινή αίθουσα!

Εξίσου μαγευτικό είναι κάτι άλλο. Στο Director's Cut συνεργάζεσαι με το Γιάννη Β. Μίλησε μας λίγο για αυτό το δέσιμο. Ποια η σχέση σας; Πόσο εύκολο είναι να είσαι διαδικτυακό ντουέτο και να επιτυγχάνεται το επιθυμητό αποτέλεσμα, όταν δεν αποφασίζεις μόνο εσύ;

Η σχέση μας είναι φιλική. Ο Γιάννης είναι πολύ μικρός και μου είχε κάνει εντύπωση η ωριμότητά του και η ολοκληρωμένη σκέψη του. Με το Γιάννη συνεργαζόμασταν στην αρχή του blog. Φυσικά, τον έχω αφήσει ως συνεργάτη, ώστε όποτε θελήσει, να μπορέσει να επιστρέψει. Η σχέση μας ήταν αρμονικότατη. Είχε τύχει πολλές φορές, μάλιστα, να γράψουμε κριτική για την ίδια ταινία και στις περισσότερες περιπτώσεις δε συμφωνούσαμε καθόλου. Όταν υπάρχει καλή διάθεση και δε θέλεις να υποδείξεις στον άλλο τίποτε, πιστεψέ με, όλα είναι πανεύκολα. Δυστυχώς, εδώ και πολύ καιρό γράφω μόνο εγώ και ο λόγος του σίγουρα μου έχει λείψει.

Εύχομαι κάποια στιγμή να επανέλθει. 

Και εγώ το εύχομαι! 

Σοφοκλή, έχεις αποπειραθεί ποτέ να σκηνοθετήσεις; Από το λίγο που σε γνωρίζω, θεωρώ πως θα ήσουν καλός. Και για να είμαι πιο ακριβής, θεωρώ πως έχεις μερικά βασικά θετικά στοιχεία για να δώσεις σε μία τέτοια προσπάθεια.

Δεν έχω σκεφτεί τη σκηνοθεσία ποτέ. Άσε που το βρίσκω και πολύ δύσκολο, να κάνεις μια τέτοια αρχή. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως ό,τι κι αν διαβάσω, ό,τι κι αν γράψω, το μετατρέπω στο μυαλό μου αυτομάτως σε εικόνες.

Το ξέρεις ότι αυτό λείπει από πολλούς σκηνοθέτες. Οπότε, εμένα τουλάχιστον, μου φαίνεται ως μία καλή αρχή!

Λες, ε; Ποτέ δε ξέρεις λοιπόν!

 

"Μου αρέσει η αμεσότητα."

Και μιας και μιλάμε για γραφή και εικόνα, με περνάς στο δεύτερο στάδιο της παρουσίας σου. Να σημειώσω για όσους μας διαβάζουν πως η αναφορά στα ιστολόγιά σου είναι τυχαία.

Πες μου λίγα λόγια για το βαμπιρικό σου μυθιστόρημα. Και δε θέλω να μου πεις την πλοκή, μιας και υπάρχουν πολλοί αναγνώστες που πρέπει να το διαβάσουν. Θέλω να μάθω για την ιδέα. Για την ανάγκη. Και για το είδος, που ομολογουμένως είναι πιασάρικο, αλλά και δύσκολο.

Είναι πολύ αστείο το πως έφτιαξα το Through Hell. Ήθελα να κάνω ένα blog που να λέγεται έτσι. Απλώς αυτό. Κατόπιν, σκέφτηκα πως σ' αυτό θα ήταν ταιριαστό να γράφω σκοτεινές ιστορίες. Η αρχική ιδέα ήταν να είναι αυτοτελής η κάθε ιστορία και μικρή σε μέγεθος. Έτσι, έγραψα το "Τελευταίος" (σ.σ. αυτός είναι ο τίτλος του πρώτου κεφαλαίου). Ο πρωταγωνιστής μπορεί να είναι βρικόλακας, αλλά το θέμα του κομματιού ήταν η μοναξιά. Το έναυσμα ήταν τελείως αυτοβιογραφικό. Μέσα στην ίδια μέρα είχα κιόλας σκεφτεί πως θα εξελιχθεί η ιστορία και πως θα τελειώσει. Τελικά, για μένα το γράψιμο είναι λυτρωτικό. Σε μία περίεργη περίοδο με ταξίδεψε, με έκανε να ξεχαστώ. Το ότι ασχολήθηκα με βρικόλακες έχει να κάνει με το ότι λατρεύω το θέμα αυτό. Κρύβει μέσα του την αθανασία.

Αυτό έχει να κάνει με το φόβο του θανάτου ή με το διφορούμενο χαρακτήρα της αθανασίας; Και λέγοντας διφορούμενο, εννοώ αυτόν τον απίστευτο συνδυασμό του να ζεις για πάντα και, ταυτόχρονα, να βλέπεις όσους αγαπάς να γερνούν και να πεθαίνουν.

Προσωπικά, ο θάνατος είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου, μάλλον γι' αυτό. Κατάλοιπο των παιδικών μου χρόνων. Για τους ήρωες της ιστορίας μου, όμως, είχε πολύ ενδιαφέρον να περιγράψω το πώς διαχειρίζονται την αθανασία τους. Τις επιλογές τους.

Απ' όσα διάβασα, πιστεύω πως η πρώτη σου συγγραφική απόπειρα στέφθηκε με επιτυχία. Εσύ τι εισέπραξες μετά το τέλος της ιστορίας της Έλενας και του Μάρκου;

Απόπειρα, καλά το είπες! Να 'σαι καλά. Μου λείπει η διαδικασία του γραψίματος. Είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ. Μου έχει κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση το πώς με οδηγούσε η ίδια η ιστορία στη συνέχεια της. Νιώθω χαρούμενος με το αποτέλεσμα. Και η χαρά μου μεγαλώνει ξέροντας πως συνεπήρε και κάποιους ακόμη, πέρα από μένα.

Να περιμένουμε κάτι καινούργιο στο μέλλον; Όλοι οι αναγνώστες σου το θέλουν!

Σίγουρα θα γράψω κάτι καινούριο. Έχω σκεφτεί το γενικότερο θέμα. Απλά δε νιώθω ακόμη έτοιμος να το ξεκινήσω. Σύντομα όμως...

Ποια είναι η σχέση σου με τους 320 αναγνώστες σου;

Κατά βάση ιντερνετική. Ελάχιστους γνωρίζω προσωπικά. Νιώθω, όμως, πως έχω μια δεύτερη οικογένεια. Τους νιώθω κάτι σα φίλους μου που μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα πάντα. Εντάξει... Σχεδόν τα πάντα.

Τι ήταν ο Leviathan;

Leviathan. Μυθικό θαλάσσιο τέρας. Φύλακας της πύλης της Ατλαντίδας σε ταινία κινουμένων σχεδίων της αγαπημένης μου Disney. Μου άρεσε εξαρχής σαν όνομα. Σκοτεινό, επικό, περίεργο. Το χρησιμοποιούσα γενικά στο Internet. Σε forums, e-mails κ.τ.λ. Όταν είπα να κάνω blog, δε σκέφτηκα τίποτε άλλο, είτε για όνομα του blog, είτε για ψευδώνυμο.

5 Ιανουαρίου 2008. Ευχήθηκες καλή χρονιά και παρουσιάστηκες για πρώτη φορά στον κόσμο των ιστολογίων. Πώς νιώθεις 4 χρόνια μετά;

Νιώθω απίστευτα καλά! Τα blogs για μένα είναι μια όαση. Εκφράζομαι μέσα από αυτά. Και πλέον δημιουργώ. Ψάχνω νέα πράγματα για να μη τα αφήνω στάσιμα. Είναι μέρος της ζωής μου πια. Δεν είναι τυχαίος και ο αριθμός των ιστολογίων μου...

Αλήθεια, πόσα βραβεία-διακρίσεις έχουν κερδίσει τα blogs σου;

16... Και χαίρομαι πολύ γι' αυτό. Η ανταλλαγή βραβείων είναι κάτι που συνηθίζεται μεταξύ των bloggers. Και μόνο που κάποιος σε σκέφτηκε έχει μεγάλη αξία για μένα! Τους ευχαριστώ πολύ όλους.

Ποια είναι η σχέση σου με τη μουσική;

Η καλύτερη! Η μουσική είναι μόνιμα παρούσα στη ζωή μου. Ακούω συνέχεια, παθιάζομαι, ψάχνω συνεχώς νέες μουσικές. Νομίζω πως μέσα μου σχεδόν πάντα σιγοτραγουδάω κάποιο κομμάτι. Όνειρό μου... Μια ραδιοφωνική εκπομπή, αλλά πού χρόνος...

Κάτι μου λέει ότι σε λίγα χρόνια θα το έχεις κάνει κι αυτό!

Με 120 αναρτήσεις που αναφέρονται στην ξένη μουσική και μόλις 20 "αφιερώσεις" στα ελληνικά είδη, θα ήταν ανώφελο να σε ρωτήσω τι προτιμάς. Ποια ελληνικά τραγούδια, όμως, θα ακούσεις κατ' επιλογή;

Ελληνικά τραγούδια, πλέον, δεν ακούω καθόλου. Και αν άκουγα κάποια στιγμή, θα ήταν Κότσιρας, Αρβανιτάκη, Τσαλιγοπούλου. Έντεχνο δηλαδή. Τα τελευταία 5 χρόνια ακούω μόνο symphonic power metal και, φυσικά, κινηματογραφικά soundtracks.

"Για μένα τα blogs είναι μία όαση."

Τι σε οδήγησε στη δημιουργία του καταλόγου-ιστολογίου;

Είναι πολύ δύσκολη εποχή για την αγορά. Οπότε είπα να κάνω κάτι που θα προβάλλει το μαγαζί μας, ειδικά όταν σπανίζουν καταστήματα που να συνδυάζουν χαμηλές τιμές και, όσο γίνεται περισσότερο, προσεγμένη κατασκευή. Και όλα αυτά, ενώ αγαπάς τη δουλειά σου.

Ποια είναι η κατάσταση της αγοράς στην Καβάλα αυτή τη στιγμή; Παρατηρείται κι εκεί το φαινόμενο των πολλών κλειστών επιχειρήσεων ή λόγω της συσπείρωσης και του ενδιαφέροντος για την τοπική αγορά, καταφέρνετε και αντιμετωπίζετε την οικονομική κρίση;

Η κατάσταση ειναι τραγική. Η αγορά έχει ερημώσει. Στον πιο εμπορικό δρόμο σχεδόν τα μισά μαγαζιά έχουν κλείσει... Όμως η προσπάθεια δε σταματά ποτέ.

Πλησιάζοντας προς το τέλος, θέλω να βάλεις τα αισιόδοξά σου και να μου πεις τι θα ήθελες από το αύριο.

Υγεία πάνω απ' όλα, γιατί μας τα χάλασε τώρα τελευταία. Αγάπη, ηρεμία και ο μικρός μου ανιψιός να είναι πάντα χαρούμενος. Τέλος, εύχομαι να πάει καλά κάτι νέο που θα ξεκινήσει σύντομα...

Σοφοκλή, νιώθεις γεμάτος αυτή την περίοδο;

Ναι. Νομίζω πως τα τελευταία χρόνια έχω βρει τα πράγματα και τα πρόσωπα που με γεμίζουν. Η καθημερινότητά μου ειναι γεμάτη, ευχάριστα γεμάτη με ασχολίες και συναισθήματα.

Κι εύχομαι έτσι να παραμείνουν. Πρόσωπα και πράγματα... Όλα όσα μας τροφοδοτούν με συναισθήματα και είναι ικανά να τα μετατρέψουν σε ενέργεια και σκέψη, εύχομαι να τα έχεις.

Σοφοκλή, σε ευχαριστώ πολύ που δέχτηκες να είσαι το πειραματόζωο σε αυτή την προσπάθεια. Ελπίζω να πέρασες όμορφα.

Πέρασα πραγματικά υπέροχα! Εγώ σε ευχαριστώ πολύ για τη τιμή που μου έκανες!! Να 'σαι καλά!

Τα υπόλοιπα ιστολόγια του Σοφοκλή είναι τα: Director's Cut, Through Hell, e-margaritis και Ένα τραγούδι ακόμα.